فولاد گرمکار چیست؟
فولاد گرمکار چیست؟ در صورتی که شما به دنبال جواب این سوال هستید، ما را در ادامه این مطلب از وبسایت آهن پرو همراهی کنید. انواع فولاد گرمکار از جمله محصولاتی آلیاژی بوده که قابل استفاده در دمای بالای 316 درجه سانتی گراد هست و توانایی حفظ خواص خود در دمای بالا را حتی دارند. فولادهای گرمکار از مهم‌ترین و مقاوم ترین فولادها بوده که برای ساخت قالب و ابزارها در دمای بالا کاربرد دارد. در ادامه شما را با جدول فولادهای گرمکار آشنا می‌کنیم.
فولاد گرمکار چیست؟
فولادهای ابزار گرمکار از جمله فولادهایی بوده که قادر به مقاومت در برابر سایش، حرارت و شرایط فشار بالا هستند که در واحدهای تولیدی که فرآیندهایی مانند شکل‌دهی، برش و پانچ کردن فلزات را در دمای بالای 480 تا 760 درجه سانتیگراد (900 تا 1400 درجه فارنهایت) انجام می‌دهند، استفاده دارد. این فولادها تا دمای 540 درجه سانتیگراد (1000 درجه فارنهایت) مقاومت به سایش دارند.
انواع فولاد گرمکار به عنوان فولادهای گروه H شناخته می‌شوند و دارای 0.35٪ تا 0.45٪ کربن، 6٪ تا 25٪ کروم، و وانادیم، مولیبدن و تنگستن به عنوان سایر عناصر آلیاژی هستند. از تنگستن به دلیل استحکام در دمای بالا، چقرمگی و مقاومت در برابر سایش، عمدتاً در فولاد کرمگار استفاده می‌شود.
مشخصات فولاد ابزار گرمکار
به طور کلی فولادهای گرم کار از نوع پرآلیاژ بوده و اکثر آنها دارای کربن نسبتاً کم (25/0 تا 6/0 درصد) هستند. مشخصات آنها شامل موارد زیر است:
- مقاومت در برابر تغییر شکل در دمای کار.
- مقاومت در برابر ضربه.
- مقاومت در برابر سایش در دمای کار.
- مقاومت در برابر تغییر شکل عملیات حرارتی.
- مقاومت در برابر حرارت بررسی.
- ماشینکاری خوب در شرایط آنیل شده.
انواع فولاد گرمکار
به طور کلی فولادهای گرمکار از آلیاژ‌های مختلفی ساخته می‌شود که هر کدام خواص و ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند. مولیبدن، تنگستن و کروم از جمله مهم‌ترین آلیاژ‌های استفاده شده در فولاد ابزار گرمکار محسوب می‌شوند. در ادامه شما را با آن آشنا می‌کنیم.
فولاد ابزار گرمکار کرومیوم
این گروه از فولادهای H10 تا H19 حاوی کروم با افزودن تنگستن، مولیبدن، وانادیم و کبالت هستند. کربن در این گروه نسبتاً پایین (حدود 0.35-0.40 درصد) بوده و با محتوای نسبتاً کم آلیاژ، باعث افزایش چقرمگی در سختی کاری طبیعی بین 400 تا 600 HV می‌شود.
کروم بالا در این گروه، همراه با کربن کم، سختی عمقی را تضمین می‌کند، بنابراین فولا ابزار گرمکار کروم ممکن است در مقاطع تا 30 سانتی متر تا سختی کاری کامل در هوا سخت شوند. محتوای تنگستن و مولیبدن بیشتر فولادهای H10، فولاد 1.2344 و H14 باعث افزایش سختی و استحکام می‌شود.
در این گروه، فولادهای H11، H12 و H13 احتمالاً بیشترین استفاده را در بین تمام فولادهای گرمکار از خود نشان می‌دهند. این گریدها به‌ویژه برای ساخت انواع قالب‌های داغ، به‌ویژه قالب‌های اکستروژن و قالب‌های ریخته‌گری، قالب‌های آهنگری و سنبه‌ها کاربرد دارند. مزیت اصلی این گروه توانایی مقاومت در برابر قرار گرفتن در معرض مداوم در برابر دما تا 540 درجه سانتیگراد است.
فولاد گرمکار H10 نسبتاً تازه وارد به این خانواده از فولادها بوده که ابتدا در ایالات متحده معرفی شد و اکنون در اروپا نیز استفاده می‌شود. این درجه یک فولاد با چقرمگی بهبود یافته را فراهم می‌کند، و کاربرد آن به قدری مهم و گسترده بوده که بسیاری از تامین کنندگان فولاد تغییراتی را در ترکیب اسمی H10 انجام می‌هند تا طیف وسیعی از خواص انتخاب شده را ارائه دهند.
فولاد گرمکار تنگستن
عناصر آلیاژی اصلی این فولادها کربن، تنگستن و کروم و در موارد خاص وانادیم است. این گروه در مقایسه با فولادهای کرومی، مقاومت در برابر نرم شدن در دمای بالا را افزایش می‌دهد، اما فولادهای این گروه شکننده‌تر هستند. سختی کار طبیعی فولاد ابزار گرمکار تنگستن در محدوده 450 تا 600HV است.
بر خلاف فولادهای گروه کروم گرمکار، فولادهای حاوی تنگستن برای خنک شدن از طریق در زمان سرویس دهی نامناسب هستند. اگر ترکیب فولادهای این گروه را بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد که آنها شبیه فولادهای تندبر می‌باشند و در واقع نوع H26 نسخه کم کربن فولاد تندبر T1 است. در فولادهای گرمکار تنگستن چقرمگی و مقاومت به شوک حرارتی عموماً با کاهش محتوای کربن به وجود می‌آید. با این حال، در انجام این کار، تنظیم تنگستن و وانادیوم نیز ضروری است، زیرا این هر دو با نگه داشتن کربن بیش از حد در کاربیدهای پیچیده، سختی پذیری را کاهش داده و موجب شده کرین کافی در زمینه آستنیت وجود نداشته باشد.
فولادهای گرمکار مولیبدن
عناصر آلیاژی اصلی در این گروه مولیبدن، کروم و وانادیم همراه با تنگستن و مقادیر متفاوت کربن هستند. گریدهای مولیبدنی فولادهای ابزار گرمکار تقریباً خواص و کاربردهای مشابهی با نوع تنگستن دارند. مزیت اصلی این فولادها در مقایسه با گروه قبلی مقاومت بیشتر در برابر تغییرات دمایی است. همچون تمام فولادهای با مولیبدن بالا، مراقبت بیشتر در عملیات حرارتی برای جلوگیری از کربن زدایی ضروری است.
تفاوت فولاد سردکار با فولاد گرمکار چیست؟
فولاد ابزار سرد کار در دمای اتاق (زیر 100 درجه سانتیگراد) کار می‌کند اما نوع گرمکار در تماس با فلز داغ یا حتی فلز مایع کار کرده و بنابراین دمای سطح قالب در آن حدود 350 ~ 700 ℃ است. فولاد ابزار سرد کار معمولاً دارای محتوای کربن بالاتری در حدود 1.45٪ تا 2.30٪ است. اما فولاد گرمکار کربن متوسطی در حدود 0.3٪ ~ 0.6٪ دارد. در زمینه کاربرد هم فولاد سردکار عمدتاً برای ساخت قالب پرکننده، قالب سرد و قالب اکستروژن سرد، قالب خمشی و قالب کشش استفاده می‌شود ولی فولاد ابزار گرمکار عمدتا در ریخته گری کاربرد دارد.
نتیجه‌گیری
از جمله بهترین و پرکاربردترین فولادهای گرمکار می‌توان به فولادهای 1.2344 (فولاد H13) و فولاد 1.2714 اشاره کرد. فولاد 2714 دارای نیکل بوده و از این رو مقاومت به خوردگی و سختی پذیری بالای داشته اما فولاد 1.2344 سیلیسیوم، وانادیوم و مولیبدن آن بالاتری داشته و از این رو استحکام بالای دارد.
قیمت هر کدام از فولاد گرمکار 2344، فولاد 2714 و فولاد mo40 و … با توجه به عناصر متفاوت در آن با یکدیگر متفاوت است. به همین دلیل شما برای اطلاع از قیمت انواع آن در زمان خرید فولاد گرمکار توانسته به صفحه «خرید ورق هاردوکس» مراجعه کرده یا با کارشناسان وبسایت آهن پرو در ارتباط باشید. در صورتی که سوالی در مورد «فولاد گرمکار چیست؟» دارید، در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
تلگرام
اینستاگرام
تماس